Nad naszą planetą, jak miecz Damoklesa, wisi wiele katastrof z nieprzewidywalnymi konsekwencjami Zbocza hawajskiego wulkanu Mauna Loa zachwiały się, wywołując lawinę skał. Całe zbocze wulkanu z hukiem runęło w morze. Na powierzchni oceanu powstała ogromna fala tsunami. Kiedy dotarła na wybrzeża pobliskich wysp, miała wysokość nawet 500 m. Na szczęście katastrofa naturalna, którą nazywamy mega tsunami, przebiegła bez świadków, gdyż 100 tys. lat temu Hawaje nie były jeszcze zamieszkane przez ludzi. Podobne ślady dawnych katastrof są stale znajdywane w różnych miejscach na całym świecie. Na wybrzeżach północnej części Atlantyku przez ostatnie 40 tys. lat doszło do co najmniej 10 obsunięć skał o objętości przekraczającej 100 km3. Wywoływały one fale tsunami, które sięgały dziesiątek, a nawet setek metrów wysokości.
Twarz jest niewątpliwie najważniejszą częścią naszego ciała. Możemy z niej wyczytać informacje o płci, wieku, przynależności etnicznej, pozycji społecznej oraz nastroju. Czy możemy również dostrzec na twarzy cechy, o których właściciel wolałby nie mówić? Aby odpowiedzieć na to pytanie, potrzebujemy bardzo wielu badań naukowych, często zaskakująco precyzyjnych. d niepamiętnych czasów ludzie stawali przed pytaniem: z kim można się zaprzyjaźnić, a kogo lepiej omijać? Ponieważ na poznanie obcego człowieka nie ma zazwyczaj wiele czasu, umiejętność szybkiego rozpoznania cech zapisanych w jego twarzy jest dla nas bardzo ważna. Jednak czy cechy widoczne na pierwszy rzut oka zawsze są prawdziwe? Odpowiedzi należy szukać przede wszystkim w dziedzinach psychologii społecznej i ewolucji człowieka.
Wielki Skok Naprzód, czyli kampania gospodarcza Mao Zedonga w latach 1958-1962 w Chińskiej Republice Ludowej, zakładał przekształcenie Chin z zacofanej gospodarki w czołową potęgę przemysłową. Rezultaty okazały się tragiczne kosztowały życie kilkudziesięciu milionów ludzi. O Mao Zedongu można powiedzieć dwie rzeczy: był bardzo ambitny i bardzo zazdrosny. Nie wystarczało mu to, co miał, chciał ciągle więcej i więcej. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie chciał rywalizować ze Związkiem Radzieckim i potężną Wielką Brytanią. To przez żądzę natychmiastowego rozwoju Mao doprowadził do katastrofy.