NaszKraj.info

Europejski zespół naukowców odkrył wyjątkowo rzadką mutację genetyczną, która jest odpowiedzialna za to, że człowiek nie odczuwa bólu. Czy jest to kolejny prze­łom w medycynie, który ze współczesnego człowieka uczyni szczęśliwca nieodczuwającego bólu? Czy będziemy żyć nie tylko długo, lecz także bezboleśnie?

Strach przed bólem jest jednym z fizycznych i psychicznych dyktatorów naszego życia. Będzie bolało? to najczęstsze pytanie zadawane na fotelu dentystycznym i podczas badań lekarskich. Wyobrażenie bezbolesnej śmierci ułatwia nam myślenie o końcu naszego życia. Bólu nie da się podzielić na psychiczny i fizyczny. Ten fizyczny wiąże się z uszkodzeniem żywej tkanki organizmu, ale w rzeczywistości jest psychicznym stanem postrzegania konkretnego odczucia. Zespół składający się z niemieckich, szwedzkich i belgijskich uczonych natrafił na ślad mutacji, która wywiera wpływ na działanie genów odpowiedzialnych za postrzeganie bólu. Geny te powodują produkcję białek, które przez wewnętrzną regulację komórek wywołują uczucie bólu. Gen ten znany jest genetykom już od jakiegoś czasu. Nazwali go SCN11A i odkryli jego podstawową funkcję. Polega ona na produkcji białka, które kontroluje ilość sodu absorbowanego i uwalnianego przez tkanki człowieka. Może się wydawać, że to nic trudnego, ale to niezmiernie ważna funkcja. Komórki nerwowe mają w swoich błonach duże ilości sodowych kanałów, którymi wysyłają sygnały, mówiące o doświadczeniu bólu oraz służące do przywoływania wspomnień.

Głucha kobra najwyraźniej kopiuje ruchy ulicznego grajka, co wygląda jakby tańczyła. Do tego dodajmy kakofonię żab, wielorybów i delfinów oraz ptaki poruszające w rytm głowami. Jakie mechanizmy fizjologiczne odpowiadają za te przejawy „sztuki” u naszych przyjaciół ze świata zwierząt?

Zagadka pięknego tańca kobry na ulicy Delhi została rozwiązana już jakiś czas ternu, ale widok ten nie przestaje nas fascynować. Zaklinacz węży gra na pungi, ludowej indyjskiej odmianie dud, wykonanej z bambusa i tykwy, a przerażająca kobra zaczyna swój rytualny taniec. Węże nie są wprawdzie całkowicie głuche i potrafią rejestrować niektóre z dźwięków o niskiej częstotliwości, I jednak kobrze umiejętność ta nie przydaje się i w tym przypadku. Pungi raczej beczy, a gad S zajmuje defensywną pozycję i obserwuje | wszystkie podejrzane ruchy człowieka. Gdy zaklinacz buja się ze swoim pungi, kobra wykonuje podobne do niego mchy, mówi amerykański uczony Robert Drewes, który zajmuje się zjawiskiem reakcji niektórych zwierząt na bodźce akustyczne.