Reguła ta mówi, że łatwiej ulegamy prośbom ludzi, których lubimy.O tym kogo lubimy a kogo nie decyduje wiele różnych czynników.
Należą do nich przede wszystkim:
Atrakcyjność fizyczna
Ludziom atrakcyjnym fizycznie często przypisuje się pozytywne cechy charakteru a co za tym idzie bardziej się ich lubi.
Podobieństwo
Może dotyczyć zarówno przekonań, sposobu bycia, doświadczeń życiowych czy nawet sposobu ubierania się. Bardziej lubimy ludzi, którzy myślą tak jak my, którzy są do nas w jakimś stopniu podobni.
Komplementy
Nasilają sympatię a w rezultacie uległość w^obec prośby. Jeżeli są niewyważone mogą być odebrane jako próba szydzenia czy ironizowania kogoś, a w takim wypadku przyniosą więcej szkód niż korzyści.
Częstość kontaktów i współdziałania
Im więcej przyjemnych kontaktów, tym większą sympatię czuje się do osoby, z którą ten kontakt się odbywa.
Skojarzenie z czymś łubianym
Mechanizm skojarzenia „przenosi” część sympatii ze źródła tej sympatii na inny obiekt, przez co również i on wydaje się sympatyczny. Nie od dawna wiadomo, że większą sympatią w społeczeństwie cieszą się ludzie bardziej atrakcyjni, którzy rozlewają wokół siebie pewną „tajemniczą aurę”. Budzą większe zaufanie, łatwiej uzyskują od innych pomoc i lepiej są przez nich traktowani (np.: ładne dzieci są często łagodniej traktowane przez nauczycieli). Dlatego właśnie każdy, kto chce zaskarbić sobie sympatię innych, musi dbać o swój wizerunek (np.: elegancki ubiór, ładna opalenizna, makijaż, itp.).