NaszKraj.info

23 lipca 1998 r. 305 metrowy radioteleskop Arecibo w Puerto Rico wysłał sygnał o mocy 580 kilowatów w stronę miejsca, gdzie spodziewano się znaleźć mil­czącego satelitę. Należąca do NASA antena znajdująca się w Goldstone w Kalifornii, przechwyciła silne echo radaru. Był to dobry początek - SOHO wprawdzie nie działał, lecz przynajmniej był cały i nienaruszony, mniej więcej w tym miejscu, gdzie się go spodziewano. Każdego dnia ruch SOHO po orbicie okołosłonecznej „obracał” baterie słoneczne jeden stopień w kierunku Słońca. 3 sierpnia stacja NASA w Canberrze wysłała do SOHO sygnał i po raz pierwszy satelita odpowie­dział. Były to króciutkie impulsy, trwające 2-10 se­kund, kiedy baterie słoneczne obracały się do i od Słoń­ca.

Jak to się stało? Bardzo prosto. Po pierwsze: najpierw ujawniły się dwa niewykryte wcześniej błędy, wpisane w oprogramowanie kontroli żyroskopów stabilizujących, które nakierowywały SOHO na Słońce. Błędy te były przyczyną przejścia satelity dwa razy w tryb ESR. Po drugie: operatorzy podjęli niefortunną decyzję o wyłą­czeniu jedynego działającego żyroskopu, który usiłował utrzymać SOHO w pozycji ku Słońcu. Wszystko to ra­zem spowodowało utratę satelity.

Satelitę SOHO (Solar and Heliospheric Observatory) wystrzelono 2 grudnia 1995 roku, w celu stałego monito­rowania Słońca. Wysłano go w stronę Słońca na odle­głość 1,5 miliona kilometrów od Ziemi. Tutaj przyciąga­nie grawitacyjne Ziemi dokładnie równoważy się z przy­ciąganiem grawitacyjnym Słońca, więc SOHO może bez przeszkód obserwować naszą centralną gwiazdę.
LOSY VIKINGÓW
Orbiter Vikinga 2 miał wyciek gazu w kontrolerze wysokości (gaz ten wypełniał urządzenie ustalające, w jakim kierunku zwrócony jest orbiter). Po 706 okrążeniach Marsa orbiter ten został wyłączony. Lądownik Viking 2 wyłączył się 11 kwietnia 1980 roku, kiedy przestały działać jego baterie.