Przeszukując najdalsze zakątki Wszechświata, rzadko zastanawiamy się nad naszą znajomością najbliższego otoczenia Słońca. Nasze zainteresowanie skupia się zazwyczaj na najbliższej Słońcu, odległej o 4,2 roku świetlnego od Słońca Proxima Centauri i jej towarzyszkach z Alfa Centauri. A jednak w ostatnich latach odkryto obiekty, znajdujące się wyjątkowo blisko: w marcu 2013 znaleziono trzeci najbliższy nam układ dwóch brązowych karłów. Dziś badacze korzystający z pomiarów misji WISE i Spitzer ogłosili odkrycie czwartego co do dystansu układu gwiezdnego, odległego o 7,2 roku świetlnego brązowego karła. Nowo odkryty karzeł nosi nazwę J085510.83071442.5, Prócz swojej bliskości ma inną, niespotykaną dotąd cechę: jest niezwykle zimny. Temperatura górnych warstw jego atmosfery wynosi od 48 do 13 °C. Taki wynik, a także niewielka masa karła, zaledwie 310 razy przekraczająca masę Jowisza, sugeruje, że nowo odkryty obiekt mógłby też być ogromną, wyrzuconą z jakiegoś układu gwiezdnego planetą, przeciwko tej hipotezie przemawia na razie tylko znacznie większa kosmiczna obfitość brązowych karłów.J085510.83071442.5 odkryto klasyczną metodą, kilkakrotnie obserwując duże obszary nieba w podczerwieni. Karzeł zwrócił na siebie uwagę szybkim mchem na tle odleglejszych gwiazd.
Punkt dla inflacji. Pomysł, że Wszechświat przeżył tuż po Wielkim Wybuchu okres superszybkiego rozszerzania zyskał wsparcie w marcu, gdy fizycy potwierdzili podstawowe przewidywanie teorii inflacji. W ramach eksperymentu „The Background Imaging of Cosmic Extragalactic Polariza tion 2„ (BICEP2), prowadzonego w pobliżu bieguna południowego Ziemi, znaleziono ślady pierwotnych fal grawitacyjnych, zmarszczek czasoprzestrzeni, powstałych, gdy rozdymał się wczesny Wszechświat. Jak mówią fizycy, odkrycie to nie tylko w znacznym stopniu potwierdza teorię, lecz pozwala też ograniczyć liczbę dopuszczalnych scenariuszy inflacji. „To znacznie zmniejsza liczbę możliwych modeli” mówi Marc Kamionkowski z Johns Hopkins University, który nie brał udziału w odkryciu, lecz w 1997 noku przewidział, że taki efekt może być zaobserwowany. „Zamiast szukać igły w stogu siana, szukamy jej teraz w wiadrze piasku".