Delfiny

Francuski pisarz Robert Merle w słynnej książce Zwierzę obdarzone rozumem opisuje komunikację między ludźmi a delfinami. Na razie jeszcze tego nie potrafimy, jednak proces porozumiewania się delfinów między sobą zadziwia coraz bardziej.

Jeśli posłuchamy gwizdania delfinów, stwierdzi my, że jest monotonne i nie znajdziemy w nim różnic. Jednak dla delfinów każdy gwizd ma znaczenie. Według odkryć szkockich naukowców te bardzo inteligentne ssaki potrafią wołać do siebie po imieniu. Delfiny potrafią wydawać ogromną skalę dźwięków. Nie tylko gwiżdżą, ale też mruczą i mlaskają. Naukowcy z Uniwersytetu St Andrews w Szkocji obserwowali wielką grupę delfinów butlonosych, liczącą ok. 200 osobników. Odkryli, że już kilkumiesięczne delfiny wydają z siebie własne gwizdy, które ćwiczą, pływając wraz z innymi.

Ponieważ wspomniane gwizdy są bardzo charakterystyczne, naukowcy twierdzą, że morskie ssaki używają ich do nazywania innych osobników lub do zwrócenia na siebie ich uwagi. Gwizdy, które najprawdopodobniej oznaczają imiona, stanowią niemal połowę odgłosów wydawanych przez delfiny żyjące na wolności. Jest to pierwszy dowód, że zwierzęta rozpoznają się na podstawie imion. Istnieją tu dość interesujące paralele między komunikacją ludzi i delfinów. Wcześniej przypuszczaliśmy, że istnieją, ale aż dotąd nie zostały wykazane eksperymentalnie, mówi autorka badali Stephanie King z Uniwersytetu St Andrews. Nie jest to jednak pierwsze odkrycie badaczki w tym obszarze. Wcześniejsze badania wykazały, że charakterystyczne pogwizdywania mają miejsce w grupach delfinów spokrewnionych ze sobą lub trzymanych razem w niewoli.

Przed naukowcami stoi teraz kolejne zadanie. Po odkryciu, że wzajemny sposób gwizdania stanowi około połowę komunikacji, uczeni chcą sprawdzić, o czym jeszcze „mówią” delfiny. Na razie nie wiemy, do czego używana jest druga połowa komunikacji Będzie to kolejny krok w badaniu porozumiewania się delfinów, mówi King. Zespół Louisa Hermana z University of Hawai dowodzi, że delfiny są w stanie zrozumieć złożone instrukcje oraz odmawiać wykonania zadania, które ich zdaniem jest nielogiczne. Naukowcy poprosili delfiny, aby wykonywały różne czynności: podpływały po piłkę, przenosiły ją i wkładały do kosza. Gdy delfiny spostrzegły przeszkodę na drodze do wykonania zadania, przyciskały guzik oznaczający odmowę wykonania polecenia. Choć mowa delfinów kryje przed badaczami jeszcze wiele tajemnic, to nie mają oni wątpliwości, że jest to prawdziwy język. Badaczka Liz Hawkins z Whale Research Center w Australii po analizie dźwięków wydawanych przez delfiny wykazała, że nie są to przypadkowe dźwięki, a zaawansowany język, który posiada swa własną strukturę. Delfiny są bardzo lubiane wśród ludzi za swoją inteligencję i sympatyczny wygląd. Ssaki te również na wolności lubią się bawić, choć ich rozrywki bywają przerażające. Naukowcy wzdłuż wybrzeża Florydy zaobserwowali wyjątkowe zabawy delfinów bawiły się z młodymi rekinami. Jednak nie była to niewinna zabawa, rekin pełnił rolę piłki do siatkówki. Ta zabawa stała się wśród delfinów tak popularna, że liczba rekinów w okolicy wyraźnie spadła.

 Śmierć w sieci i starania o ochronę

Nowa Zelandia ma zamiar ograniczyć połów ryb w niektórych rejonach, co ma pomóc krajowi w ochronie przed wyginięciem najmniejszego, a zarazem najrzadszego delfina na świecie. Pod specjalną ochroną ma być podgatunek delfin Hektora (Cephalorhynchus hectori), który występuje wyłącznie w bardzo wąskim pasie wybrzeża Wyspy Północnej, należącej do Nowej Zelandii. Eksperci szacują, że na wolności pozostało już tylko 55 tych delfinów o szaro-czarno-białej maści, które osiągają  długość zaledwie 1,7 m i wagę 50 kg. Nowozelandzki minister środowiska Nicolas Smith ogłosił, że w regionie Taranaki, gdzie żyją te krótkonose delfiny o zaokrąglonych płetwach, chce rozszerzyć strefę zakazu komercyjnego połowu za pomocą sieci, które rybacy pozostawiają zakotwiczone przez całą noc.