Naprawa uszkodzeń okleiny z forniru

Defekty okleinowania fornirem często wychodzą na jaw dopiero podczas lakierowania. Większe uszkodzenia jest łatwiej zlokalizować i usunąć. Gdy w czasie lakierowania pod pokrytą fornirem powierzchnię dostanie się wilgoć, wówczas szybko ujawniają się wady takiego okleinowania. Pod okleiną tworzą się pęcherze. Przyczyną tych wad może być również woda przenikająca pod okleinę. Obmacując i opukując powierzchnię możemy szybko zlokalizować uszkodzone miejsca – wydają głuchy dźwięk! Najpierw ostrożnie przecina się taki pęcherz ostrym nożem, aby potem można było szelakiem przykleić odstający fornir.

Szelak jest substancją wytwarzaną przez Azjatycki gatunek czerwców i chroni złożone przez nie jaja. Szelak krzepnie na powietrzu. Szpachlą podnosimy odstający fornir i wciskamy tam płatki szelaku. Również metalową szpachlą lub kawałkiem blachy dociskamy fornir i szelak do blatu, a kolbą lutowniczą lub żelazkiem podgrzewamy doprowadzając szelak do stopienia. Następnie usuwamy źródło ciepła. Szelak szybko stygnie i dobrze skleja fornir z płytą blatu. Zadrapania i małe ubytki również wypełniamy zabarwionym szelakiem i zgrzewamy, a jego nadmiar usuwamy papierem ściernym. Za pomocą specjalnego sztyftu retuszerskiego możemy także dokładnie wygładzić miejsca cięcia lub zadrapania.
Na zakończenie lakierujemy powierzchnię całego blatu.

Potrzebne narzędzia:
nóż, szpachla metalowa, kolba lutownicza lub żelazko do prasowania, papier ścierny (150), sztyft retuszerski