Jak wydobyć uran z morza?

Morska woda źródłem paliwa jądrowego? Nawet jeśli komuś wyda się to niewiarygodne, uran występuje w morskiej wodzie . Ze względu na ilość wody, nawet niewielka koncentracja- z miliona cząstek są to zaledwie 3 cząsteczki- stanowi znaczną iIość. Współcześnie rudy uranu występują w Kanadzie, Australii, USA, Nigrze, Nigerii, Kongu, Zairze, Namibii, Gabonie, Rosji, Uzbekistanie, Kazachstanie i RPA. W przeszłości najlepsze rudy uranu zawierały aż 20% tego pierwiastka. Dziś wydobywa się rudy zawierające nawet 0,01% uranu, ale ilość ta będzie się ciągle zmniejszać. Już od dawna wiemy, że uran znajduje się w wodzie morskiej, dotąd jednak nie istniał prosty i tani sposób jego wydobycia. Niektóre eksperymenty, mające miejsce głównie w Japonii, wykorzystywały stumetrowe specjalne plastikowe włókna, zanurzane na głębokość 200 m, które wchłaniały uran.
SPRYTNE PERŁY
Dziś pojawiła się iskierka nadziei. Amerykańscy uczeni z Oak Ridge National Laboratory w Tennessee, którzy pragnęli rozwiązać ten problem, znaleźli pewne rozwiązanie. W ramach grantu rządowego udało im się coś, o co japońscy naukowcy starali się od lat 60. ubiegłego wieku.

Wydaje się, że tanie pozyskanie uranu z wody jest o parę kroków bliżej. Tajemnica nowej technologii leży w plastikowym polimerze zwanym amidoksym. Działa on jako sorbent, czyli substancja wchłaniająca np. oleje z dróg po wypadku samochodowym lub toksyny przy wycieku niebezpiecznych substancji. Sorbenty do wchłaniania uranu mają postać perełek lub mikrowłókien. Japońska nauka starała się stworzyć podobną technologię od 50 lat. Amerykanom udało się uzyskać dwukrotnie więcej uranu niż Japończykom. Napotkali oni na szereg przeszkód, np. nie mogli pozyskać pierwiastka z wody, która miała temperaturę powyżej 15°C. Udało się to badaczom z Oak Ridge. Na razie trudno to nazwać pełnym sukcesem, ale jest to z pewnością wielki krok naprzód. Mimo że koncentracja uranu w wodzie morskiej wynosi zaledwie 3 Mg/l, z punktu widzenia objętości jest to wystarczająca ilość. Ludzkość mogłaby czerpać z niego energię przez ok. 6,5 tys. lat…

Dlaczego uran jest wyjątkowy? Uran w czystej postaci jest srebrnobiałym błyszczącym metalem, który przy kontakcie z powietrzem otacza się warstwą tlenku. Rozdrobniony na proszek jest samozapalny. Uran nie jest ekstremalnie twardy, da się go przetwarzać w temperaturach pokojowych. Podczas nagrzewania staje się kruchy, wraz z rosnącą temperaturą staje się coraz bardziej plastyczny. Jego najważniejszą cechą jest radioaktywność. Składa się z 3 izotopów, z uranu 234, 235 i 238. Do tworzenia broni jądrowych najbardziej potrzebny jest uran 235, który stanowi ok. 0,82 masy pierwiastka. Podczas gdy do stworzenia ogniw uranowych w elektrowniach jądrowych wystarczy wzbogacenie uranu o 24% izotopu, do produkcji broni jądrowej należy go wzbogacić nawet o 90%.