Dlaczego WIR WODNY zawsze kręci się w lewo? Czy ma to coś wspólnego z rotacją Ziemi? Kierunek wirowania wody związany jest z rotacją kuli ziemskiej. Kluczowe jest oddziaływanie tzw. siły Coriolisa. Dzięki niej cząsteczki na półkuli północnej obracają się zgodnie z kierunkiem wskazówek ze- gara, a na pół- kuli południowej w kierunku przeciwnym. Prawie każdy z nas do- świadczył sytuacji, w której woda ściekająca np. z wanny obracała się w przeciwnym kierunku. Za to odpowiedzialne są inne czynniki – np. kształt zlewu, otworu ściekowego lub niezauważalny impuls początkowy podczas spuszczania wody. Działanie siły Coriolisa może być kilkukrotnie słabsze niż siła oddziałująca na wodę w danej chwili.
MOTYLE (Lepidoptera) są najbardziej różnorodnym i najbardziej kolorowym rzędem owadów. Na świecie żyje ponad 180 tys. gatunków tych różno-kolorowych zwierząt. Licznie występują na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy.
W październiku 2012 roku włoski sąd skazał na 6 lat więzienia 7 ekspertów, którzy w 2006 r. ocenili prawdopodobieństwo wystąpienia i rozmiar trzęsienia ziemi w mieście L’Aquila. Oskarżenie twierdziło, że członkowie rządowej komisji eksperckiej zlekceważyli niebezpieczeństwo. Podczas trzęsienia ziemi zginęło 309 osób. Następnie postawiono im zarzut o nieumyślne spowodowanie śmierci. Skazani mają dożywotni zakaz sprawowania funkcji publicznych. W procesie zeznawało ponad 100 świadków – eksperci, naukowcy oraz osoby dotknięte przez katastrofę. Miasto doświadczyło przedtem serii drobnych wstrząsów, jednak komisja na obradach 31 marca 2009 r. określiła szansę wystąpienia trzęsienia ziemi jako „nieprawdopodobne”. Dlatego, pomimo ostrzeżeń wielu mieszkańców postanowiło nie miasta i pozostać w domach. W środku nocy 6 kwietnia, czyli 6 dni po obradach komisji, miasto doświadczyło wstrząsów o sile 6,3 stopni w skali Richtera. Oprócz setek ofiar katastrofa miała również dalsze konsekwencje – 80 tys. mieszkańców straciło dach nad głową. Skazani eksperci odwoływali się od wyroków. Niektóre media porównywały proces do procesu Galileusza czy do palenia czarownic na stosie. W liście otwartym za oskarżonymi naukowcami wstawiło się ok. 5 tys. uczonych z całego świata.
Niedawno lekarze w Altenburgu w Niemczech usunęli guz o wadze 21 kg. Znajdował się w jamie brzusznej 77-letniego pacjenta. Mężczyzna odwiedził lekarza, gdy zaniepokoił go stale powiększający się brzuch. Badanie rezonansem magnetycznym pokazało, że rozpycha go ogromny nowotwór, który miał średnicę aż 37 cm.
PASKALIZACJA to metoda obróbki żywności, popularna przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych, chociaż ostatnio coraz częściej stosuje się ją również w Europie. Istnieje kilka sposobów konserwowania żywności – pasteryzacja (krótkotrwałe zwiększenie temperatury), sterylizacja (przegotowanie) lub dodanie konserwantów chemicznych. Wadą tych procesów są potencjalne straty witamin i smaku. Produkty poddane paskalizacji poddawane są działaniu wysokiego ciśnienia (50-1000 MPa), dzięki czemu zostają zachowane właściwości świeżego produktu. W produkcie zachowana zostaje większość naturalnych składników. Nie tracą również koloru, zapachu i smaku świeże-go produktu. Różnica po-między poddawaniem żywności wysokiej temperaturze a poddawaniu jej wysokiemu ciśnieniu leży w sposobie rozszczepiania wiązań cząsteczkowych. Przy wysokich temperaturach wiązania między atomami są rozrywane, przez co dochodzi do zmian właściwości produktów, m.in. do zmiany smaku. PaskaIizacja tworzy połączenia pomiędzy naładowanymi elektrycznie cząsteczkami. Przy paskalizacji produkty są zamknięte w elastycznych opakowaniach i zanurzone w wodzie. Dzięki temu urządzenie kompresujące nie musi być bezustannie czyszczone. Technologia jest również przyjazna dla środowiska i oszczędza energię, której duże ilości używane są do obróbki cieplnej. Firmy zajmujące się paskalizacją określają trwałość soków na ok. 10 dni.
Ochronne ubarwienie jest zmyślnym pomysłem natury, nie jest jednak niezawodne. Wiele zwierząt nie rozróżnia kolorów w ogóle lub w bardzo niedoskonały sposób. Kierują się prze-de wszystkim węchem – rozpoznając zapach potencjalnej ofiary. Zwłaszcza wśród owadów znamy wiele przypadków sprytnego ochronnego ubarwienia. Wiąże się z nim też specyficzne zachowanie. Większość ptaków nie poluje na pszczoły i osy, dlatego też owady, które mogą być ich ofiarą, upodobniają swoje zachowa-nie do owadów z żądłem. Częstotliwość ruchu skrzydeł osy wynosi 150 uderzeń na sekundę. Wiele much wydaje podczas lotu dźwięk, którego nie da się odróżnić od brzęczenia os. Są to MIMKRY DŹWIĘKOWE. Na przykład pewien gatunek ciem ma aparat słuchowy czuły na ultradźwięki wydawane przez nietoperze. Gdy tylko usłyszą ich głos, siadają na ziemi, gdzie się ukrywają. Nietoperze nigdy nie zjadłyby pewnego gatunku ćmy, która produkuje odstraszający zapach. Ćmy wysyłają specjalne ultradźwięki, na podstawie których nietoperz rozpoznaje tę niemiłą cechę ćmy. Opisany dźwięk emitują również ćmy, które nie produkują nieprzyjemnego dla nietoperzy zapachu, używając dźwięku jako swojej ochrony przed zjedzeniem.
Skrótem ADHD (ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder) w języku polskim określa się zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Objawy ADHD najczęściej widoczne są w latach szkolnych – dotykają ok. 5-7% dzieci. W około połowie przypadków choroba utrzymuje się w dorosłości. Około 4-5% dorosłych osób cierpi na ADHD. O wystąpieniu ADHD decydują czynniki dziedziczne. Wpływ mają również komplikacje przy porodzie, picie alkoholu lub palenie papierosów w czasie ciąży itp. Według niektórych lekarzy na hiperaktywność ma wpływ również nadużywanie cukru oraz nadmierne spożywanie potraw zawierających sztuczne dodatki (zwłaszcza barwniki).
Czy meteoryt zabił kiedykolwiek człowieka? Nie są znane przypadki, aby meteoryt kiedykolwiek zabił człowieka. Zdarzało się jedna k, że ktoś uciekał przed kamieniem spadającym z nieba. Jeden meteoryt wylądował 31 sierpnia 1991r. za ledwie 4 m od dwóch chłopców w Noblessville w Indianie (USA) i utworzył krater o średnicy 9 cm i głębokości 4 cm. W tym samym roku inny meteoryt spadł tuż obok mężczyzny pracującego w ogródku Peterborough w Anglii.