NIEŁATWA DROGA SZKIEŁ KONTAKTOWYCH

Historia soczewek kontaktowych rozpoczęła się już u schyłku XIX w. Były jeszcze produkowane ze szkła, co nie było wygodne dla oka. Później do ich produkcji zaczęto wykorzystywać pleksiglas, ale to również nie było jeszcze idealne rozwiązanie. Dopiero naukowiec Otto Wichterle (1913- 1998, na zdjęciu )w latach 50. Zaczął zajmować się rozwojem siatkowatych hydrożelów. Pomysł wykorzystania ich w okulistyce narodził się w pociągu. Wichterle czytał innemu pasażerowi przez ramię artykuł o wykorzystaniu tytanu przy produkcji protez oczu i wpadł na pomysł, że żele hydrofilne byłyby dużo lepsze. Pomimo nieżyczliwego spojrzenia reżimu (Wichterle był pochodzenia „burżuazyjne go” i przez to kilkakrotnie wyrzucono go przez komunistów z pracy), udało mu się dokończyć projekt miękkich soczewek kontaktowych .

Wichterle  nie przeprowadził najważniejszych eksperymentów z przetworzeniem hydrożelu w kształt soczewek na Akademii Nauk, ale w warunkach domowych. W wigilię Bożego Narodzenia1961 r. skonstruował prototyp urządzenia odlewniczego z klocków dziecięcych Merkur, w którym napędem było dynamo z roweru jego synów. Wichterle dał światu wyjątkowy prezent na święta i stworzył pierwsze na świecie miękkie soczewki kontaktowe.