LUDZIE W RAKIETACH
Pierwszy ślizg rakiety z ludźmi odbył się w grudniu 1947 roku. W pierwszych szesnastu ślizgach, przebywający w rakietach ochotnicy siedzieli tyłem do kierunku ruchu. Pełne oprzyrządowanie i rejestrację danych wprowadzono w sierpniu 1948 roku. W niektórych ślizgach ludzie siedzieli przodem do kierunku ruchu. Celem tych wszystkich prób było zebranie wystarczającej liczby danych, na podstawie których można by opracować pas bezpieczeństwa, dający pilotowi największą ochronę.
Jednym z najbardziej znanych ochotników, którzy najczęściej zasiadali w żywej torpedzie, był lekarz, major John Paul Stapp.
