Intensywny ból głowy i migrena

Migrena jest dolegliwością nieprzyjemną, a wręcz wzbudzającą lęk. Napady bólu mogą być bardzo intensywne, narastające i długotrwałe  od kilku godzin do kilku dni. Ból dotyczy zwykle konkretnego obszaru jednej połowy czaszki, towarzysza mu nudności, a nierzadko  wymioty. Migrena jest silnym bólem głowy o charakterze napadowym. Napady trwają od kilku godzin do dwóch dni, zwykle towarzyszą im nudności, a nierzadko również i wymioty. Rytm napadów jest bardzo zmienny osobniczo  od jednego jedynego w ciągu całego życia, aż do kilku czy wręcz kilkunastu miesięcznie. Przyczyna migreny pozostaje nieznana. Cierpi na nią co dziesiąty mieszkaniec naszej planety, kobiety 3krot nie częściej niż mężczyźni. W 2 3 przypadków pierwszy7 napad występuje przed 20. rokiem życia, a tylko wyjątkowo po 50. roku.Wbrew7 powszechnemu mniemaniu wcale nierzadko obserwuje się migrenę u dzieci, począwszy już od 3. roku życia.

Mimo że bóle migrenowe stanowią dla niektórych osób poważne utrudnienie życia. zawsze chodzi o dolegliwość niegroźną, dość oczywistą diagnostycznie nie wymagającą dodatkowych badań. Migrena oczna jest łatwa do rozpoznania z powodu charakterystycznych zaburzeń widzenia, poprzedzających wystąpienie bólu głowy i nudności. Chory często odczuwa coś w rodzaju przeszkody na poziomie gałek ocznych, co będzie skłaniać go do zamykania oczu, a także wzrost ciśnienia w jamie nosowej. Podobnie jak w innych postaciach migreny, leki najskuteczniej działają we wstępnej fazie napadu i należy przyjmować je już w chwili wystąpienia pierwszych dolegliwości.

1.Ból głowy zwykła migrena
Objawy.
Podstawowym objawem migreny jest narastający ból głowy, często o nagłym początku na podobieństwo uderzenia obuchem, zaostrzający się pod wpływem najmniejszego ruchu, światła, czy nawet nieznacznego hałasu. Ból zwykle obejmuje jedną połowę czaszki, a zwłaszcza okolice od oczodołu do skroni. W przeważającej większości przypadków bólowi towarzyszą nudności, a niekiedy również wymioty. Zdarza się, że po wymiotach dolegliwości zmniejszają się lub nawet całkowicie ustępują.
Postępowanie.
W chwili rozpoczynania się bólu migrenowego, rutynowe postępowanie polega na odpoczynku w zaciemnionym pokoju i na podaniu kwasu acetylosalicylowego lub paracetamolu w połączeniu z lekiem przeciwwymiotnym. Te leki mają bardzo różną skuteczność u różnych osób  od znacznej do żadnej. Jeśli chory wie, że zupełnie na niego nie działają, może próbować preparatów z grupy ergotaminy, obkurczających naczynia. Należy przyjmować je natychmiast po pierwszych oznakach, zapowiadających napad i z uwzględnieniem wszystkich przeciwwskazań. Chodzi przede wszystkim o unikanie połączenia ergotaminy z alkoholem oraz z antybiotykami grupy makrolidów (erytromycyna. i jej pochodne) , W razie wątpliwości należy zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty. Jeśli napady migreny powtarzają się, warto ustalić przyczyny lub okoliczności ich występowania i podjąć odpowiednie środki zaradcze, Czynniki wywołujące są osobniczo zmienne, Mogą być one natury pokarmowej (czekolada, ser, przetwory mleczne, smażone potrawy, owoce cytrusowe), środowiskowej (nieodpowiednie oświetlenie, hałas, intensywne zapachy, zmiana klimatu, zdenerwowanie, przepracowanie, stres) lub hormonalnej (środki antykoncepcyjne, miesiączka). Odpowiednie leczenie zapobiegawcze, odmienne od stosowanego w ostrych stanach, należy prowadzić wyłącznie pod kontrolą lekarską.

2.Ból głowy  postaci oczne migreny
Objawy.
Do pierwszych objawów tej postaci należą zaburzenia widzenia w postaci plam, iskierek czy świecących nieregularnych linii. Po ok. 20 minutach te objawy mijają, ustępując miejsca typowemu migrenowemu bólowi głowy i nudnościom.
Postępowanie.
Nie odbiega od rutynowego, zalecanego przy zwykłej migrenie. Nieco większe znaczenie mają w tym przypadku alkaloidy sporyszu (ergotamina). Chory powinien nosić je przy sobie i przyjmować natychmiast po wystąpieniu pierwszych zaburzeń wzrokowych.

3. Ból głowy przewlekłe zapalenie zatok przynosowych

Zatoki są wysłanymi błoną śluzową jamkami, znajdującymi się w twarzoczaszce. Mają one połączenie z jamą nosową, do której następuje ich drenaż. Wyróżnia się zatoki szczękowe, mieszczące się pod oczodołami po obu stronach jamy nosowej, zatoki czołowe powyżej oczodołów; zatoki sitowe w głębi i ku tyłowi od nasady nosa i wreszcie zatoki klinowe, położone najbardziej ku tyłowi.
Objawy.
Przewlekłe zapalenie jednej lub kilku zatok przynosowych, często wtórne wobec alergii lub jakiejś wady anatomicznej w rodzaju skrzywienia przegrody nosowej, objawia się przede wszystkim ropną wydzieliną z nosa, uczuciem obrzęku jamy nosowej, a także bólami twarzy lub oczu. Zdjęcie radiologiczne potwierdza rozpoznanie, wykazując zgrubienia błony śluzowej zajętej zatoki. Zaostrzenia charakteryzują się nasileniem dolegliwości bólowych, zatkanym nosem i stanami gorączkowymi. W przypadku stanu przewlekłego mogą wielokrotnie nawracać.
Postępowanie.
Polega na miejscowym leczeniu przeciwobrzękowym, podawaniu antybiotyków w razie zaostrzeń i kortykosteroidów miejscowo w przypadku alergii. Operacyjne opróżnienie zatoki może okazać się jedyną skuteczną metodą w razie niepowodzenia leczenia zachowawczego. W przypadku częstych nawrotów wskazane jest leczenie klimatyczne i fizykoterapia.

4. Ból głowy  ostre zapalenie zatok

Objawy.
Ostre zapalenie zatok jest najczęściej następstwem zakażenia wirusowego górnych dróg oddechowych. Do głównych jego objawów należy silny ból twarzy  w okolicy podoczodołowej w przypadku zajęcia zatok szczękowych, nad oczami, jeśli proces zapalny objął zatoki czołowe lub między oczami, jeśli zakażenie dotyczy zatok sitowych, Ból występuje nagle i samoistnie, nasilają go ruchy głowy I dotyk chorej okolicy. Towarzyszy mu niedrożność nosa z obfitą wydzieliną ropną, utrata powonienia, osłabienie i gorączka. Jednostronne zapalenie zatoki szczękowej jest najczęściej związane z zapaleniem okostnej chorego zęba górnego, którego korzenie znajdują się w pobliżu zatoki.
Postępowanie.
Ostre zapalenie zatok na tle zakażenia wirusowego górnych dróg oddechowych leczy się środkami miejscowo obkurczającymi w kroplach lub w areozolu, a także antybiotykami, czasem w połączeniu z lekami przeciwzapalnymi, Jeśli przyczyną zapalenia zatoki jest choroba zęba, wymaga to niezwłocznego skierowania chorego do chirurga szczękowego.

5. Ból głowy  Guzy mózgu Objawy.

Podstawowe objawy to bóle głowy, wymioty i zaburzenia widzenia. Wymioty często występują nieoczekiwanie, w postaci nie mającej żadnego związku z przyjętym pokarmem. Pojawiają się również zaburzenia widzenia: stopniowe osłabienie, zaburzenia akomodacji. Konsekwencje wystąpienia guza są różne, zależnie od jego umiejscowienia, ale zawsze groźne: zaburzenia ruchowe, zaburzenia czucia, widzenia, zaburzenia umysłowe, utraty świadomości.
Mechanizm.
Jak każdy nowotwór, guz mózgu jest tworem powstałym z nowej tkanki kosztem tkanki pierwotnej. Ta wewnątrz czaszkowa masa może zawierać tkanki mózgowia, opon mózgowych, kości czaszki, naczyń krwionośnych. Może uciskać mózg, powodując wzrost ciśnienia wewnątrz czaszkowego. Są to najczęściej przerzuty z innych narządów. Nagromadzona ropa może doprowadzić do tworzenia się ropnia.
Przyczyny.
Mogą być różne  otwarte urazy czaszki, powikłania zapalenia ucha, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, posocznica, ropień pełzakowy lub nawet źle leczone zapalenie ucha. Jeszcze inną przyczyną jest AIDS.
Zagrożenia.
Ropień może się otworzyć, a ropa wylać do jednej z komór mózgu. W takim przypadku zgon, poprzedzony drgawkami i porażeniem, jest nieunikniony. Zgon może również spowodować ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Inną przyczyną, częstą wśród chorych na AIDS, jest ropień toksoplazmo wy (od pierwotniaka o nazwie Toxoplasma).
Leczenie.
Jedynymi znanymi sposobami leczenia są duże dawki antybiotyków i operacja chirurgiczna.

6. Ból głowy Nerwoból nerwu twarzowego (nerwoból nerwu trójdzielnego)

Objawy.
Od czaszki przebiegają przez twarz bolesne skurcze, trudne do zniesienia i zazwyczaj nieprzewidywalne. Ich przebieg wyznacza położenie którejś z odnóg nerwu twarzowego. Ból może być umiejscowiony w okolicy nosa, czoła, ust albo w jamie ustnej. Częstość napadów (między nimi może upłynąć kilka tygodni, lub dłużej) w miarę rozwoju choroby zwiększa się, Wystąpieniu napadu sprzyja zimno, czynność mówienia i jedzenia.
Przyczyny.
Nieznane.
Leczenie.
Ból może złagodzić kwas acetylosalicylowy (Aspirin, Polopiryna), leki przeciwzapalne, neurolepty ki i inne leki uśmierzające. Zmniejszyć go mogą też okłady z lodu lub ciepłych serwetek. Stosowano też przecięcie nerwu trójdzielnego oraz wstrzykiwanie alkoholu do komórek nerwowych. Najważniejszą terapią jest jednak podawanie leków, np. karbamazepiny.7.

7. Ból głowy  Nadciśnienie tętnicze.

Objawy.
Choroby naczyń krwionośnych i nadciśnienie to przyczyny rozmaitych zaburzeń, których jednym z objawów jest uporczywy ból głowy. Takie może być źródło bólu głowy umiejscowionego z tyłu czaszki, pojawiającego się rano i ustępującego po kilku godzinach, ale jego przyczyny mogą być też inne. Bólowi towarzyszą czasem zawroty głowy, krwawienie z nosa, ogólne zmęczenie. Miewa on charakter pulsujący.
Mechanizm.
Ciśnienie krwi na ściany tętnic jest różne w zależności od stanu zdrowia, wykonanego wysiłku, odżywiania, wieku itd. Jeśli jest ono nadmiernie zwiększone, po upływie kilku lat może doprowadzić do uszkodzenia ścian tętnicy i nieodwracalnych szkód.
Leczenie.
Sprowadza się do leczenia nadciśnienia tętniczego przez podawanie odpowiednich środków, W przypadku stwierdzenia podwyższonego ciśnienia lekarz zaleci odpoczynek oraz spacery w celu uniknięcia zbyt siedzącego trybu życia, Podawanie leków przeciw nadciśnieniu jest skuteczne.

8. Ból głowy   Zapalenie tętnicy skroniowej (klasterowy ból głowy)

Objawy.
Występują silne bóle głowy, zwłaszcza w okolicy skroni, niewielka gorączka, czasami ból przy przeżuwaniu. Możliwa jest ślepota przy zaatakowaniu tętnic ocznych, Najbardziej dotknięte są tętnice skroniowe  rozpalone, stwardniałe i mniej pulsujące niż w stanie normalnym. Bolą przy dotyku.
Przyczyny.
Ta rzadka choroba, występująca powyżej 50. roku życia jest spowodowana zapaleniem ścian tętnicy, przede wszystkim w okolicy skroni, głowy i szyi.
Leczenie.
W przypadku gwałtownych i nawracających bólów głowy niezbędne jest badanie lekarskie, Rozpoznanie ustala się na podstawie biopsji (pobrania fragmentu tkanki) tętnic. Chorobę można wyleczyć przez stosowanie kortykosteroidów.

Bóle głowy: zestawienie najczęstszych przyczyn